همه چیز از ترس شروع شد
یادداشت مرتضی شمس آبادی بر رمان نوجوان سلحشوران پارله آن، نوشته سید علی خواسته
«پارله آن اسمی بود که مدتی بعد اجداد ما روی این قلمرو گذاشتند... سرزمین یگانه پرستان...»
سلحشوران پارله آن از فانتزی های قابل احترام و سلامتِ ایرانی است. سیدعلی خواسته، با نگاه به فرهنگ و دینِ یک ایرانی، داستانی را روایت می کند که سال ها پیش می گذرد و با این حال از خط قرمزهای فرهنگی و مذهبی ما عبور نمی کند و سعی دارد تا عناصر ژانر فانتزی را به خوبی در خود حل کند. کاری که همه ما باید به آن مقید باشیم. بدون توجه به هنجارهای بومی تالیف اثر زیر سوال و تیغ تیز نقد است و نمی توان قواعد و بدیهیات ژانری را هم نادیده گرفت. ما برای رسیدن حد اعلای خود در رمان فانتزی ایرانی باید هردوی این ها را در نظر داشته باشیم؛ همان طور که از نامش چنین بر می آید: فانتزیِ ایرانی. متاسفانه برخی نویسنده های عزیز قسمت ایرانی بودنش را به حاشیه می برند و شروع به نگارش می کنند که ای کاش آن ها همان چند سطر را هم به زبانی غیر از فارسی می نوشتند تا با خیال آسوده بگویم هیچ اثری از ایران و ایرانی در این رمان نیست.
سلحشوران پارله آن درباره گروهی از مبارزان و پادشاه سرزمین پاله آن است که چندین سال مشغول مبارزه با اهریمنان اند و تعداد زیادی از آن ها را از سرزمین خود محو کرده اند. فرتیاد، پسر یکی از این مبارزان با بی احتیاطی خود زمینه ساز گم شدن خواهرش می شود. بعد از این مبارزان و پادشاه به همراه فرتیاد به دنبال دختر و اهریمنی که در پی اش آمده بودند می روند...
داستان علارغم خشونتی که در ذات خود دارد، به خاطر یگانه پرستی و اخلاق مداری و حفظ حریم ها برای نوجوانان دوره متوسطه مناسب است به نظر می توان آن را از پایه هفتم یا هشتم تا پایان متوسطه دوم خواند.
اثر سید علی خواسته، داستان ترس است. و این ترس ها و ترس از تاریکی، محوریت داستان را شکل می دهد و به ما نشان می دهد ترس از شکست می تواند ما را تا کجا پیش برد.
در جایی از داستان می خوانیم:
«از آن به بعد هر وقت این رودخانه ناآرام می شود، مردم می گویند حتما اژدها دارد تقلا می کند آزاد شود.»
اینکه روابط علت و معلولی را، حتی درباره عناصر طبیعی و اتفاقات روزمره به صورت فانتزی و آمیخته با خیال بیان کنیم، خود از تکنیک های این ژانر است و راهگشاست برای ذهن نویسنده که بهتر بنویسد و نوشته اش را پخته تر کند.
سلحشوران پارله آن، در نثر و نگارش اشکال و ایرادهایی دارد که این ایرادها را به ویراستار اثر وارد می دانم. حیف است اثری چنین را بدون حساسیت کافی ویراستاری کردن. همچنین است طراحی جلد کتاب. بی شک اگر یک طرح زیبا برای جلد این قصه آماده شود، جذابیتی دوچندان برای مخطاطب خود خواهد داشت.
با این همه، سیدعلی خواسته اثری را به دست ما می رساند که قابل احترام است و خواندنی و از آثار خوب فانتزیِ تالیفی است. قلمش روان باد.
8آبان1397